معنی تصحیح کننده

حل جدول

فارسی به عربی

عربی به فارسی

تصحیح

تصحیح , اصلا ح , غلط گیری , تادیب

لغت نامه دهخدا

تصحیح

تصحیح. [ت َ] (ع مص) از بین بردن بیماری مریض. (یادداشت مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). در لغت از بین بردن بیماری از مریض است. (از تعریفات جرجانی). مصدر باب تفعیل و مشتق از لفظ صحت است که بمعنی ضد بیماری از بدن بیمار است. (از کشاف اصطلاحات الفنون). || درست کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). راست و درست کردن. (غیاث اللغات): به تصرف صاحبدیوان رقعه ها عرض دادند و سلطان به تصحیح آن حال مثال فرمود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ اول تهران ص 366). || غلط گرفتن. غلطگیری کردن.غلطگیری در مطبعه. (یادداشت مرحوم دهخدا): تصحیح کتاب، از بین بردن افتاده های آن. (از اقرب الموارد). || درست گفتن چیزی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || در اصطلاح از بین بردن کسور واقعه بین سهام و افراد (وارث) است. (از تعریفات جرجانی). نزد علمای علم فرائض، عبارت است از این که سهام ورثه را از کمترین عددی که ممکن باشد گیرند بنحوی که کسری به هیچیک از وارثان نیفتد. (شریفی از کشاف اصطلاحات الفنون). || نزد محدثان عبارت است از نوشتن کلمه ٔ «صح » بر کلامی که احتمال شک در آن رود. مانند آن که لفظی تکرار شود و حذف آن مکرر، اخلالی در آن کلام نرساند. (کشاف اصطلاحات الفنون).


تصحیح دادن

تصحیح دادن. [ت َدَ] (مص مرکب) درست کردن. تصحیح کردن:
نهاده بر رخ گل نقطه های شک شبنم
بباغ رو کن و تصحیح این رساله بده.
صائب (از آنندراج).
بس که دارد خط تو اصلاح او را در نظر
در میان خواب هم تصحیح قرآن میدهم.
صائب (از آنندراج).
و رجوع به تصحیح کردن شود.


تصحیح کردن

تصحیح کردن. [ت َ ک َ دَ] (مص مرکب) اصلاح کردن و درست نمودن. (ناظم الاطباء). درست کردن. || غلطگیری کردن. (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به تصحیح شود.

فرهنگ معین

تصحیح

(مص م.) درست کردن، صحیح کردن غلط های نوشته ای، (اِمص.) غلط گیری. [خوانش: (تَ) [ع.]]

فرهنگ واژه‌های فارسی سره

تصحیح

درست کردن

مترادف و متضاد زبان فارسی

تصحیح

اصلاح، بهسازی، تنقیح، حک‌واصلاح، غلطگیری،
(متضاد) تحریف، تصحیف، درست کردن، صحیح کردن، بی‌غلط کردن، غلطگیری کردن

فرهنگ عمید

تصحیح

اغلاط نوشته یا کتابی را گرفتن و آن را بی‌غلط ‌کردن،
صحیح ‌کردن، درست‌ کردن،

فرهنگ فارسی هوشیار

تصحیح

راستداشت ‎- 1 (مصدر) درست کردن صحیح کردن غلطهای نوشته ای را درست کردن. ‎-2 کتابی را که ناسخان در آن تصرف کرده اند طبق قواعد بصورت اصل ‎- یا نزدیک بدان - در آوردن، (اسم) غلط گیری. جمع: تصحیحات.

فارسی به ایتالیایی

معادل ابجد

تصحیح کننده

645

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری